Hieny

Hiena brunatna – gatunek drapieżnego ssaka z rodziny hienowatych. Ma ciemnobrązową sierść ze słabo zaznaczonymi pręgami oraz najsilniej rozwiniętą grzywę, która pokrywa cały przód ciała. Hieny brunatne żyją w mniejszych klanach o bardziej luźnej strukturze. Zasiedlają przeważnie tereny bardziej niegościnne niż hieny cętkowane, więc nie mogą tworzyć zbyt licznych grup. U tego gatunku nie ma również tak silnie zaznaczonej walki o dominację oraz agresji. Hiena brunatna jest typowym padlinożercą, zjada wszystko co się da strawić. Czasami poluje na mniejsze zwierzęta, takie jak np. młode gazele, gryzonie i inne. U hieny brunatnej ważnym składnikiem pokarmu i źródłem wody są owoce, zwłaszcza melony. Do głównych wrogów hieny brunatnej należą hieny cętkowane, lwy, lamparty i likaony.

Hiena cętkowana ( hiena plamista ) - gatunek drapieżnego ssaka z rodziny hienowatych, jedyny przedstawiciel rodzaju Crocuta, największa ze współczesnie żyjących hien. Sierść gęsta, od szarej do brązowej z ciemnymi cętkami, które bledną wraz z wiekiem. Młode hieny rodzą się czarne, z wiekiem jaśnieją i pojawiają się u nich cętki. Hieny cętkowane żyją w stadach, w których przewodniczką jest zwykle najstarsza samica. Zazwyczaj w klanie jest od 15 do 80 hien. Terytorium zajmuje zazwyczaj około 50 kilometrów kwadratowych. Zdarzają się hieny żyjące samotnie lub w parach. Hierarchia w klanie jest najlepiej zauważalna podczas jedzenia. Dominująca samica je pierwsza. Następnie inne samice i ich młode, a na końcu samce. Nieposłuszeństwo władczyni karze gryzieniem.

 Hiena pręgowana – gatunek drapieżnego ssaka z rodziny hienowatych.  Hiena pręgowana żywi się wszelkiego rodzaju padliną i resztkami ofiar innych drapieżników. Z braku padliny napada na stare lub chore małe ssaki, śpiące ptaki, gady i owady. Nie stroni też od owoców i warzyw. Dojrzałość płciową osiągają około 1 roku. Ciąża trwa około 90 dni ; w miocie jest od 2 do 4 młodych. Młode rodzą się ślepe z zarośniętymi uszami. Oczy otwierają po 7-8 dniach.